Степанова Мария Яковлевна, 1907 г.р., говор Подужемья.
Viržuo piettih paimenet
Groban kriškalla pandih tuohta
Tuohešta luajittih
Lehtie riivittih
Jovešša kortehta ei ole
Kuin ennen heinyä niitettih
Olin Moskušša
Pimie on
Mie en ole hyvim paha terveheštä
Olen ollun Strahilašša
Viriyty meččä ukonilmašta
Meilä tiälä on paha pogoda
Veikot on muan alla
Čikko bol'eiččou
Tämä vuoži oli hyvä
Talkkunua luajittih ozrasta
Ret'kua syötih vuaššan kera
Halkopuuta oštima
Kanua olen pitän
Ol'i miula lehmiä
Čiganat käveldih
Mužikka rikko t'el'evizoran
Prostin'ua ei ollun
Kuin kylvettih
Vaštua šuatih
Pirttie peštih šuurella pešulla
Mečän palossa
Marjapaikat, suot, vuorat
Ol'i tänä vuotena marjua
Talveksi marjua
Uzmanan rahvas
О болезни
Soittajie ol'i
Tytöt gadaidih
Čuarin Man'ka
Muinen oldih pojat hyvät
Meilä liekuttih lapset dai suuret
Buaskua kizattih muzikat
Millä kizattih lapset
Suurissa perehissä kuin elettih
Dorogua ei jollun
Druuzno vejettih hepozilla
Ol'i yksi kolduna
Talvella jalassa katančat
Käveldih mor'alla kalalla
Izändä ombeli jalaččie
Alusvuattiet
Sarafanua luajittih viijellä solalla
Tämä on kofta
Puksuo mahan viil'l'ä
Olen ommellun
Leninua näin unissa
Lapši on kipiehini
Pitäy oštua pliitta
Hauvattih ostrovalla
Рассказ о переселении с Подужемья
Lehmie paimennettih
Pojilla muata annettih
Leskiakalla autettih
Pirtti da gorničča
Ukraššenjua ei ollun
Astiet pežen, lattiet robieššan
Piästä näkyy tyttö
Kuin šuoriuhuttih
Mium pirtti
Voinan aikana
Elä mäčetä jäiččöjä
Omašta elämäštä
Kuin miun babba el'i
On akka-staroviera
Vuattiet ommeldih bumhelista
Kuolijua peštih
Kučuttih itkijie
Kun ihmini kuol'i , nin itkiettih
1397/4-11
Vanhanaikuset hiät
Kuin miehellä mänimä
Väkisin annettih miehellä
Muinen kun školašša opaštuma
Muinen strogo piettih
Kävimä kirikköh sluužballa
Bes'odat (скорость замедленная ↓)
Kuin vospitaitih lašta
Šet'inäštä piäššettih
Lapšien kipuja
Kiriköššä rissittih
Kuin kašvatettih lašta
Pienie lapšie millä šyötettih
Gost'iloilla sriäpittih
Vettä joimma jovešta
Kävimmä kalalla
Luajittih venehie
Šienilöidä keräsimä
Meilä vielä mel'l'ičča ol'i
Tuatto luadi leppänuaglua
Lehmät oldih joka talošša
Vähä jäi mieštä Užmanalla
Mitä keitettih i paissettih
Talošša ol'i yksi koikka
Riiheššä