Маничева П. Ив., 1897 г.р., род. в д. Селище.
In'ehmen uppoi
Konža palo viristy
Dvorovikka
Lapši yöllä itköö
Oi n'ärehyt sie n'ärehyt
Lapši langei
Lapšen šuudeliss
Mado n'okkai poigua
Hävin oli bokko
Täin tarha
Tulen lendämä
Kuin verda vaštuan
Roda
Kuin vačan liečittii
Anni-t'äd'i kolduna
Kui Pisarovan Griša naičči
Ka oli Loginovalla mazurikke
Kui mie elin
Nagrehen uberimma
Kooža vil'l'at kyl'vetää
Midä urohot talvella ruattii
Ku hiili prinkahtaa
Čiganat käädii
Roštuona
Jo olin muččona
Kooža ordirilla käädii papit
Kooža jyräjää
Primietittii
Ruavoin vošoboikalla
Kahičč oli palan
Miän kylä
Kačottii kezie
Hukka-ruagačču, kudžahikko
Lutikat
Iel'l' oli hukkua
Oli Piisarissa akka
Oli Gorkim peräl'l'ä kondei
Ando ... ando
Rikottii svuad'bua
Muččo voruidii
Svuad'ba
Halla=vuuvet
A kagra ...?
Primečaindii
Iellä annettii
Ol'i krutoissa
Čirpipiiruat
Virboi
Paginua
Ol'i kačo mužikka
Ol'i hrest'uan'ina
Ol'i meillä šorža
Ol’imma külüssä
Tässä svjatkissa
Oli talvi
Ol’i nain’e da mužikka
Oli ukko
Šiškozet ei anneta
Oli meillä Surkan t’ädi
Iel oldii stropkazet
Jatkoo
Skol’ ugodno üöksüt
Podroskani tüttöni
Viego meččäh üöksüttih?
Sanokko tämä
Saabogo sammuttaa?
Jürüstä oli Moklokovalla
Lehmät bolijjahgo?
Leikkuamma aholla kagrua
Paimendi Ozirovalla mužikka
Moklokovalla akk oli
Midäbo emändäl on čupus?
Oli šorža
Mibo se on balaafana?
Kangahan kuvonda
Kuibo kazvatettih greččua?
Lähemmä meččää
Elettii ukot külässä
Oli iel’l’a baršina
Oli kakši mužikkua
a v voinuu togda lopatal
puut šuuret
a tuloo pappi
mänemö
gadaičima
työdä kezziämä
ei himota mennä mučokši
Свадебный плач
armieh provodindu
Ой, погоди
Частушки